MG, czyli brytyjski klejnot w koronie [geneza motoryzacji]

Specjalnością Kimbera było tworzenie niezwykłych karoserii dla samochodów marki Morris. Z czasem doszedł jednak do wniosku, że karoserie nie harmonizują z konserwatywnymi podwoziami Morrisa i dość słabymi silnikami.

Kimber unowocześnił więc Morrisa i stworzył samochód rozpędzający się do 128 km/h. Na bazie nazwy swojej firmy - Morris-Garage - zaprojektował emblemat MG i w porozumieniu z Morrisem stworzył własną markę, MG. Początkowo MG reklamowało się hasłem "MG - the Super Sports Morris", z czasem jednak przedsiębiorstwo zdołało się usamodzielnić.

Wówczas największym rywalem MG był Singer. Pojawienie się konkurencyjnego Singera Le Mans spowodowało reakcję firmy w postaci wypuszczenia modelu PB, następcy PA. Auto było ostatnim modelem z przedwojennej serii Midget. Wyposażono go m.in. w większy silnik, o pojemności niespełna 1 litra. Auto nie odniosło jednak sukcesu poprzednika, nie zdołało też nawiązać walki z Singerem.

Potem nastał czas "klasycznego wzorca". Mało które auto zyskuje takie miano jeszcze przed zakończeniem produkcji. Stało się tak z modelami z serii T. Mimo że pod względem technicznym właściwie nigdy nie były na czasie, to dla wielu stanowiły symbol typowego brytyjskiego samochodu sportowego. Już pierwszy samochód serii - TC - stał się bestsellerem. Znakomicie sprzedawał się nie tylko w Wielkiej Brytanii, ale także w USA. Cecil Kimber nie doczekał sukcesu. W lutym 1945 roku zginął w wypadku kolejowym.

Jesienią 1955 roku MG wraz z modelem A zaprezentował całkowicie nową serię samochodów, które miały zwiększyć zainteresowanie marką. Karoserię zdominowały zaokrąglone linie i lekkie łuki. Model A powstał na bazie nowoczesnego podwozia, w którym wygięte na zewnątrz belki podłużne wzmocniono poprzecznymi podporami. Taka budowa miała zapobiec nadmiernemu skręcaniu konstrukcji.

Model A został zastąpiony modelem B. Ten sportowy samochód ze skośną karoserią był dostępny także jako coupe. Auto pojawiło się w sporcie wyścigowym. Samochód był wyposażony w czterocylindrowy silnik, a w latach 1967 -1969 powstała wersja z sześciocylindrówką. W ramach ostatniego faceliftingu MG B otrzymał w 1974 roku zderzaki z tworzywa sztucznego. Produkcję zakończono w 1980 roku.

Korzystałem z książki "Handbuch. Oldtimer" autorstwa Reinharda Lintelmanna.