Land Rover Series IIA Project Henry pod pięknie odrestaurowanym nadwoziem skrywa potężne V8 

Dzieła E.C.D. nie każdemu przypadną do gustu. Większość projektów tego warsztatu bazuje bowiem na Defenderach z końcówki produkcji. Brytyjscy specjaliści unowocześniają te dość spartańskie modele w charakterystyczny sposób - większość poza mocnym napędem V8 zyskuje również dodatkowe orurowanie, duże, szerokie koła, czy wnętrze, które ma niewiele wspólnego z prostotą Defendera.

Prezentowane dzieło jest jednak nieco inne - przede wszystkim z uwagi na leciwą bazę. To Land Rover Series IIA, a więc generacja produkowana w latach 1961-1971. Surowy poprzednik Defendera, który od następcy wizualnie różni się przede wszystkim reflektorami zamontowanymi pomiędzy przednimi błotnikami, a nie - jak bywało później - w błotnikach.

Specjaliści z E.C.D. zrobili wiele, by unowocześnić ten pojazd, przy zachowaniu jego klasycznej prezencji. Nie znajdziecie tu więc agresywnych dodatków. Wszystko jest proste i praktyczne, jak w 1961 roku, co w połączeniu z tajemnicą, jaka drzemie pod maską, sprawia, że mamy do czynienia z wyjątkowym sleeperem. To auto, które jest znacznie szybsze, niż wskazywałaby na to jego prezencja.

Wszystko za sprawą silnika LS3 V8, który generuje ponad 400 KM mocy. Co ciekawe, za przeniesienie napędu na cztery koła odpowiada 5-stopniowa przekładnia manualna - najwyraźniej uznano, że automat byłby zbyt nowoczesny. Usprawniono wyłącznie te elementy, które musiały sprostać znacznie większej mocy. Mowa o układzie przeniesienia napędu oraz oczywiście hamulcach.

Reszta to detale typowe dla restomodów, jak światła LED, czy nowa tapicerka. Zapomnijcie o rozbudowanym systemie audio, czy wzbogaconym wyposażeniu - twórcom zależało, by auto mocno przypominało oryginał. I chwała im za to.